Pelety normalnie produkuje się ze zrębków drewna i trocin. Mokry surowiec jest z reguły rozcierany w młynie bijakowym, a następnie osuszany w suszarni obrotowej, podgrzewanej przez piec biomasy. Materiał jest następnie zbierany w cyklonach suszarni w celu peletyzacji.
Powietrze przekazujące mokry roztarty materiał jest czyszczone za pomocą filtra cząstek, zanim wydostanie się do atmosfery. Typowym rodzajem filtra do tego zastosowania jest filtr cyklonowy, który łączy ze sobą zasady działania cyklonów z filtrem wkładowym na górze, zapobiegającym wydostawaniu się drobnych cząstek. Ponieważ jednak wkłady te często się zapychają (ze względu na duże zawilgotnienie produktu), w niektórych zakładach zdejmuje się je, aby umożliwić pracę. Mimo rozwiązania problemu eksploatacyjnego, powoduje to problem wtórny: zwiększenie emisji. Łączne stężenie wydostające się z filtrów cyklonowych bez wkładu wynosi od 400 do 600 mg/Nm3.
Za suszarnią osuszony materiał jest przenoszony do cyklonów suszarni. Oprócz cząstek drewna, wydostaje się znacznie mniejsza ilość drobnego popiołu ze spalania biomasy, która zostaje zebrana w cyklonach. Łączne stężenie pyłu drewnianego i popiołu przedostających się do cyklonów wynosi z reguły od 200 000 do 300 000 mg/Nm3.Typowe suszarnie cyklonowe są w stanie pobrać te cząstki w znacznym stopniu (>99%), dla często i tak emisje wynoszą 200-350mg/Nm3.
Te poziomy stężenia cząstek na wyjściu filtra cyklonowego oraz na wylocie cyklonów suszarni są zbyt wysokiego dla większości krajowych limitów emisji określonych w przepisach prawa, dlatego w zakładach musi znajdować się odpylacz etapu końcowego, aby zmniejszyć emisje do poniżej 50mg/Nm3 (lub mniej)
Pokaż wszystkie